Bayılma

Bayılma, acil servise başvuruların %1-3’ünün nedenidir. Tüm hastane yatışlarının %3-6’sından sorumludur. Çocuklarda bayılmanın birçok nedeni vardır. Her ne kadar kalp hastalıklarına bağlı bayılma nadir de görülse bayılmanın en önemli nedenlerinden biri olduğu için her bayılan çocuğun çocuk kardiyoloğu tarafından görülmesi gerekmektedir. Bayılmanın en sık nedeni vazovagal senkop ta denilen bir bayılma türüdür. Bu tip bayılmada çocukta öncesinde baş dönmesi, terleme, fenalaşma hissi,  deri renginde solukluk gibi şikayetler olur ve çocuk bayılacağını anlar. Aşırı sıcak, uzun süre ayakta kalma, az su içme, yataktan aniden ayağa kalkma, kan aldırma gibi ağrılı durumlar bu tip bayılmayı tetikleyebilir. Vazovagal senkopta muayene ve EKG dışında çoğu zaman ek tetkike gerek yoktur ve sadece alınacak basit önlemlerle bu tip bayılmanın tekrarı önlenebilir (Bkz. Vazovagal senkop önleme yazısı).

Eğer çocuğunuz bayılacağını anlamıyorsa, bayılma efor ile ilişkili ise, eşlik eden göğüs ağrısı ve/veya çarpıntı olması ve ailede 40 yaş öncesi ani ölüm öyküsü olması durumunda senkopun önemli kalp hastalıkları ile ilişkili olma ihtimali yüksektir. Bu hastalarda EKG, ekokardiyografi, 24 saatlik holter izlemi, efor testi yapılmalıdır ve çocuk nöroloji doktorunun da değerlendirmesi gerekir. Eğer senkop nedeni açıklanamıyorsa İLR (implantable loop recorder) denilen bir cihaz cilt altına yerleştirilerek senkop nedeni araştırılmalıdır. Bu cihaz çok küçüktür ve cilt altına lokal anestezi eşliğinde yerleştirilir ve 2 yıl boyunca kalp ritim kaydı yapabilmektedir. Bayılma olduğu sırada kalp ritminde problem olup olmadığını net bir şekilde gösterir.

Bazı hastalarda senkop nedenini açıklamak için ilaç yükleme testleri gerekebilir. Özellikle ailede ani ölüm öyküsü olanlarda veya ritim sorunu tespit edilmiş hastalarda genetik testler yapılabilir.